Lepsza

Tak jestem lepsza od tysięcy innych, zaczynam być tego świadoma. Po tym zdaniu wkleisz mnie do albumu z serii Przerośnięte Ego, którzy uwielbiają siebie, ale ja nie uwielbiam siebie, spokojnie wypowiadam, że jestem lepsza od całego tłumu. Nie jestem doskonała, ale (kurwa zawsze ale, taka choroba) mam coś czego nie kupisz, nie nauczysz się, mam mózg, działający i nie zawaham się go użyć.
Co daje mi poczucie wyższości? Tak jest to i blog, z którego jestem dumna. Z jego nazwy, z postów, które są o czymś, o czym myślę, o czym rozmawiam, a potem potrafię to napisać. Potrafię to zrobić w sposób, który mi się podoba, a jestem krytyczna w stosunku do siebie.
Nie mam prawa czuć się normalna, przyjmując większość ze swoimi ideami,ideałami - ja tam nie pasuję. I jest mi trudniej, ale jestem bogatsza o miliony niewidzialnych pieniędzy.
Moje analizy, dociekania, 'szukanie sensu wśród wersów, mądrych wierszy' są pewnie niezrozumiałe. Po co? Po to, żeby wyjaśnić sobie dlaczego. Nie lubię nie wiedzieć. Jestem głupia i mogę się do tego przyznać, nie wiem wielu oczywistych faktów, ale wiem o tym. Znów plus dla mnie. Wiem, gdzie tego szukać, gdzie znaleźć odpowiedź. Co powoduje, że potrafię 30 razy przesłuchać płytę szukając w niej, właśnie czego? Uwielbiam mądrych ludzi, ich aforyzmy, czuję się wtedy mała w stosunku do nich, ale wielka w porównaniu do całej masy, bo ja TO znalazłam i teraz potrafię tego użyć. W dobie natłoku informacji wyselekcjonować te wartościowe, to też stawia mnie w całkiem dobrej pozycji.
Możesz nazwać mnie kim chcesz, ale ja, pisząc, mówiąc, myśląc jestem miliony lat świetlnych przed ogółem. Stoję z boku, czasem mówię do lustra, ale mam siebie, swoją jedyna Monę, która igra ze światem, a całą resztę zostawia w tyle.
Tym egoistycznym wywodem życzę dobrej nocy, moje Ego idzie spać, żeby jutro mogło znów rosnąć.